Açıklama

Ben o zamanlar on altı yaşındaydım, lise birde. İnce, uzun bir oğlan. Saçlarım kirpi gibi dik duruyor; ne yana, ne geriye taranmıyor, beni deli ediyordu. Babam “İnatsın, inat… İnatçı adamın saçı yatmaz. Dedem çekmişsin besbelli. Keşke annene benzeseydin.”diyordu. Keşke… Annemin lepiska gibi yumuşacık, sarı saçları vardı. En çok o mavi gözlerini özlüyorum. “Benim oğlum okuyacak, yüksek bir memur olacak.”der, sonra da göz ucuyla babama bakardı…